Toprak ana, Bazen Kazanlarda pekmez kaynatır, bazen kazanlarında aşlık bulgur kaynatır, bazen orağı alır eline ekin biçer, bazen soğan, pancar, bamye çapalar, soğukta elleri çatlar, sıcakta yanar güneşten. Ama o asla vazgeçmez alın terinden ve helal lokma yemekten ve yedirmekten. Bazen şehirlerde yüklenir hayatın yükünü. Hem ev işleri, hem tarla işleri, hem şehirde fabrikada ve iş yerlerinde her işe koşar. O akşam koşa, koşa evine gelir, evdeki insanlar ve hayvanlar hep bekler, toprak ana bize aş pişirse, hizmet etse. Kimse demez toprak ana yoruldu, köşeye oturtalım, bir tas su verelim, bir kahve yapalım, dinlensin. Toprak ananın bir derdi vardır, helal lokma yemek ve yedirmek. Herkese yetmek ve yetirmek. Elleri öpülesi Anadolu kadını bir o kadar yüreklidir de. Bu yazıya konu olan Yöremiz güzel insanlarından Rabiye Gürel Yavuz bir sözü ile bitirelim yazımızı. "Gözleri
görmeyen, toprağı kokusundan alarak sevdalanmış biri kadar olamayan, gören gözler,
toprağına hainlik ediyor ise , asıl bakan körler bunlar derim kardeşim."
05amasyam-05 Kültür, Haber, Mağazin 2022
