Taşova ve köyleri, ekonomik olarak zengin ve turistik bir bölge değildi. Ülkenin savaşlardan ve yoklukların arkasından kara sabanla çift sürer, kerpiçten evler yamaya başlamış insanlarımız. Geçmişi ve anıları bu kerpiç yapılarda ararken gözlerimiz bu evlerdeki güzel yaşanmışlıkların ip uçlarını veriyor sanki.
Duvarda gaz lambasının asılı olduğu, lamba lıgı, karsıda unutulmuş tahta sandalye , dökülmüş çamur sıvalar, kirik kiremitler, karsıda tozlanmış tencere, tava, tabakların konulduğu tahta terekler yallara ve bakımsızlığa yenik düşmüş.
Ne güzel anılar yasanmış bu kerpiç evlerde. Tahta kaşıklar, gaz lambaları ışığında, zifiri karanlıkla yol bulmaya çalışan yöremizin insanlarının hedefi insanlık ve kardeşçe , ve güzel yasamaktaydılar. Tahta ve toprak tencereler, kendi imkanlarıyla kurulan bir hayat kurmuş bu yörenin insanları Koca bir devir yasanmış bu kerpiç evlerde. Toprak evlerde kurak topraklarda yasam mücadelesi veren koca yürekli hanımlar ve efendiler zorluklar içerisinde insanlıklarını, hatırı, gönülü saymayı, bir selamla, olunmaz işleri olduran koca yürekler varmış. Hatıralar gözümüzde canlanırken, simdi buralarda hatırın, gönülün yok sayıldığı, hakkın hukukun yok sayıldığı bir döneme uyandık. Bir devir kapanırken, acımasız bir döneme gözlerimizi açtık.
