ORDULU YASEMİN' İN AMASYA DESTANI.

Günlerden bir Temmuz sabahı idi. Arpaderesi Köyü Şenlik yapacağız diye toplanmıştı. Siyah bir opel Corsaya binmiş geldi. Arpaderesinin börek sinileri ile süslenmiş sabah kahvaltısına, hiçde büyüklenmeden, bir kardeşimiz oturdu. Önce çekindik, acaba bizler onu sevgiyle karşıladıkda o bizi nasıl karşılar diye tereddütlerimiz vardı. Oda ne candan sanki Çötenin üsüyünün kızı. Sanki biz misafiriz o ev sahibi. Yasemin kardeşimizle kardeşliğimiz işte böyle başladı.

Eline mikrofonu aldı, bambaşkaydı, Ordulu Yasemin, Akkuşun Gürgenleri Yıkılmadı, Yar Üstüne yar sevmeye sıkılmadınmı? diye türküleri ile Yürekleri dağladı. Bakdı üzülüyoruz. Ağaçlarda kestane türküsü ile hepimizi oyuna kaldırdı. Bir efsaneydi Yasemin. Sonra bir bakdım, taşovanın, Destek kasabası etkinliklerinde, Karsavul Köyü Piknik şöleninde, Gül yüzünden hiç bir şey eksilmemişti. Doğruyu söylemek gerekirse Taşovalıların sevgisini kazanmış, Taşovalı olmuştu.  Ne diyelim şimdi sevinelimmi, Yoksa Arpaderesinin kızı Yasemini kıskanalımmı. Şenliklerde ve TV lerde onu görmek çok güzeldi.

CENNET BAHÇELERİNDEN BİR BAHÇE, YÜREKLERDEKİ DERİN SEVDA İŞTE ARPADERESİ ARPADERESİ KÖYÜ- TAŞOVA- AMASYA